Καινούργια ιστιοφορία

Μια και τη βάρκα τη σχεδίασα και την έφτιαξα μόνος μου, εγώ φταίω για οτιδήποτε προβλήματα και εγώ θα τα λύσω.  Μετά δυό καλοκαίρια και κάμποσα αρμενίσματα στη μεγάλη λίμνη Erie, είχα δυό προβλήματα.  Το πρώτο ήταν ότι η βάρκα έμπαζε νερό, όχι σε επικίνδυνο βαθμό αλλά κάτι που χρειαζόταν να αντιμετωπίσω.  Μετά διάφορα μαστορέματα με στεγανωτικά και άλλες επεμβάσεις το πρόβλημα έχει μειωθεί στο ελάχιστο και ελπίζω να έχει λυθεί.  Το δεύτερο ήταν ότι στη λίμνη ο καιρός χοντραίνει απότομα και τα κατάρτια (όπως τα έβγαλε το λογισμικό) αποδείχτηκαν λιανά.  Την τελευταία φορά από τον πολύ αέρα το μπροστινό κατάρτι άρχισε να ραγίζει, και οι στρώσεις το ξύλου του να ξεκολλούν.  Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισα να αλλάξω την ιστιοφορία από δικάταρτη (κάπως σαν μπρατσέρα με ψάθες) σε μονοκάταρτη παραδοσιακού κότερου.  Μετά από προσεκτικούς υπολογισμούς και σχέδια (τα πανιά και η καρίνα πρέπει να ισορροπούν αλλιώς η βάρκα δεν κυβερνείται εύκολα) άρχισα τη δουλειά.  Εχω ήδη φτιάξει ένα κατάρτι διαμέτρου 76 χιλιοστών (από 57 που ήταν το καθένα απ’τα παλιά) και ύψους 4,88 μέτρων, με παραπλήσιο τρόπο όπως και τα παλιά--δυό στρώσεις ξύλο κολλημένες μαζί, με τις γωνίες κομμένες σε οκτάγωνο, και μετά με πλάνισμα και τρίψιμο ώστε να γίνει κυλινδρικό.  Το κατάρτι θα είναι στερεωμένο με σκοινιά (πρότονο μπροστά και βαρδάρια στα πλάγια) στο σκαρί, αντίθετα με τα προηγούμενα κατάρτια που ήταν ελεύθερα (και γι’αυτό και έσπασε το μπροστινό).  Αλλος καινούριος ιστός που έφτιαξα είναι ένα μπομπρέσο στην πλώρη όπου θα στερεώνεται ο πρότονος, και το μπομπρέσο κι’αυτό θα είναι στερεωμένο χαμηλά στην πλώρη με σκοινί.  Το μεγάλο πανί θα είναι μπούμα, 7,4 m², στερεωμένη στο κατάρτι με πίκι πάνω και ράντα κάτω, και με σκοινιά με μπαρέτες ενδιάμεσα.  Το μικρό θα είναι φλόκος, 3,7 m², στερεωμένος στον πρότονο και το μπομπρέσο.  

Και το κατάρτι και το μπομπρέσο δεν είναι μόνιμα αλλά τοποθετούνται λίγο πριν καθελκυστεί η βάρκα απ΄το τρέιλερ.  Εφτιαξα ξύλινες υποδοχές στο μπροστινό διάτοιχο και τον πάτο της βάρκας γι’αυτό τον σκοπό.  Το πίκι και η ράντα φτιάχτηκαν απ’τα παλιά (άχρηστα πλέον) κατάρτια.  Τα πανιά θα τα ράψω καινούρια αλλά τα περισσότερα απ’τα ξάρτια και τα σιδερικά (ράουλα, δέστρες, γαντζάκια κλπ) θα επαναχρησιμοποιηθούν.  Το κόστος της μετατροπής το υπολογίζω σε περίπου 350 δολλάρια (260 ευρώ).  Αν αποφασίσω να επιστρέψω στην αρχική ιστιοφορία, έχω ακόμα πίκια, μάτσες, πανιά και σκοινιά και μπορώ να το κάνω σχετικά εύκολα αλλά θα χρειαστώ καινούρια και δυνατότερα κατάρτια, μάλλον από αλουμίνιο.  
 

Το άλλο καινούριο είναι ότι ένας συνάδελφος μου προσέφερε μια παλιά μικρή εξωλέμβιο (3 ίππων, βάρους 9 κιλών νομίζω) σε συμβολική τιμή.  Μετά την περιπέτεια που είχα όταν ράγισε το κατάρτι και γυρίσαμε στη ράμπα μετά από κωπηλασία μιας ώρας (και πάνω) κόντρα στα άγρια κύματα, το αποφάσισα ότι μια μηχανή για ώρα ανάγκης δεν είναι κακή ιδέα. 
 

Για περισσότερες λεπτομέρειες κοιτάξτε το κύρiο blog (http://176inches.blogspot.com).